Banner
कोरोना बीचको समुदाय २
आफ्नो जीवन नै आफैँ अन्त्य गर्ने रहर कसैलाई पनि हुँदैन । मीठो खाने र राम्रो लाउने अनि आरामदायी जीवन बिताउने जो कोहीको सपना हुन्छ । कतिपयले त्यो पूरा गरिरहेका हुन्छ्न अनि कतिपयको पूरा भएको हुदैन । त्यही सपना पूरा गर्न धेरै सङ्घर्षको सामना गरिरहेका हुन्छन धेरै मानिसले । तर पनि आफूले सोचेजस्तो नभएपछि जीवनबाट हार खाएका पनि हुन्छन् ।
कतिपय मानिसले कसैको बाध्यताले जीवन जिउनुपरेको पनि देखिएको छ । समस्यासँग जुध्न नसकेर आत्महत्याको बाटो पनि रोज्ने गरेका छन् । धेरैले अझै सङ्घर्ष गरिरहेका छन् जीवन जिउनुमा ।
धेरै होशियारीपूर्वक चालक दीपले बस चलाइरहेको थियो । एउटा सानो घुम्ती । अनि घुम्ती सकिनेबित्तिकै सानो बजार । बाटोको छेउमै एक जना बुढी आमै त्यत्तिकै टोलाएर उभिइरहनुभएको दीपले देख्छ । बजार पनि शुरु भएकाले गर्दा कम गतिमा बसलाई अगाडि बढाइरहन्छ दीपले । एक्कासी बस रोकिँदा सबै यात्रु अगाडि हुत्तिएर ठूलो चिच्याहटका साथमा चालकलाई कराउन थाले ।
“के गरेर बस कुदाएको ?’’
“हामी सबैलाई मार्ने विचार छ कि क्या हो ?“
“बस रोक्न पनि आउँदैन ?“
यस्ता शब्दले दीप जवाफविहीन हुन्छ र बसलाई पुरै साइड लगाएर बाहिर निस्किन्छ ।
अनि आफ्नो बसको टायरको छेवैबाट एक जना बुढी आमैलाई उठाउँदै बाहिर निकाल्छ । जो चाहिँ केहीबेर अघिसम्म बाटोको छेउमा उभिइरहेकी थिइन् । एकैचोटि आफ्नो बस अगाडि आएपछि उनलाई बचाउन अकस्मात ब्रेक लगाउँदा यात्रुहरु अगाडि हुत्तिएका थिए । ती आमैलाई केही पनि भएको थिएन ।
“बस आएको देखिरहँदा पनि किन अगाडि आउनुभएको आमा ? ब्रेक लगाउन अलिकति ढिला भएको भए आज तपाईं यो दुनियाँबाट टाढा भइसक्नुहुन्थ्यो । अनि मलाई नि जेल सजाय हुने थियो,’ दीप बोल्छ ।
“म के गरौँ बाबू ! दुई जना नातिनातिनी छोडेर पर्देश गएको छोरो सात वर्ष भइसक्यो अहिलेसम्म आएको छैन । बुहारीले नि घर छोडेर हिँडेको तीन साल भइसको । उनीहरु कहाँ छन् के गर्दैछन् अहिलेसम्म केही अत्तोपत्तो छैन । म बुढी मान्छेले ती नातिनातिनीलाई कसरी हुर्काउनु बाबू । अनि पोहोर पनि खोइ कुन्नि कुन रोग आयो भन्दै सबै बन्द गरे । अन्त कतै गएर काम गरिखान नि पाइएन । अलिअलि रिनपान गर्दै छाक टारेको थिएँ । अब फेरि बन्द गर्ने भन्दै गाउँभरी हल्ला छ । अब म बुढीलाई कसले रिन दिन्छ ? आफ्नो जग्गाजमिन केही पनि छैन बाबू । हरेक दिन अर्काकोमा बनिबुतो गर्दै छाक टारिरहेको थिएँ । अब बन्द भएपछि मैले के खानु अनि ती नातिनातिनीलाई के खुवाउनु, के लगाउनु ?’’ गहभरी आँसु पार्दै बुढी आमै बोल्छिन् ।
“अनि आमा यसरी कुदिरहेको बसमा सिधै आउन हुन्छ त ? मरिन्छ नि !’’ दीप बोल्छ ।
“मरिन्छ भनेर नै बस अगाडि ग’कि हो बाबू । पैसा पाइन्छ रे बसले मार्दा भन्ने सुनेको थिएँ । म बुढी मरे पनि मेरा नातिनातिनीले त पैसा पाउँछन् नि । अनि आनन्दले खान र लाउन त पाउँछन् । म बुढी मरेर के नै हुन्छ र बाबु ?’’ बुढी आमाको यो कुरा सुनेर दीप नाजवाफ हुँदै आफ्नो बस लिएर जान्छ । यात्रुहरुको नि आँखाभरी आँशु हुन्छ ।
(थाहा छ देशमा आपत आएको छ अनि महामारीले सबैलाइ डर देखाएको छ । रोग लागेर मरिन्छ कि भन्ने डर हामी सबैमा छ । अनि हामी सबै जना सबै कुराले भरिपूर्ण भएर बसेका पनि त छैनौँ । धेरै कुराको अभाव, धेरैलाई छ । सरकारबाट केही कुराको आश नहुने भन्ने पनि छँदैछ । ती बुढी आमै मात्रैमा होइन यस्तो घटना धेरै नेपालीमा आउन सक्छ ।)
Continue Reading
Facebook Comment
कोशी प्रदेश सरकारले पहिलो पटक आयोजना गरेको प्रदेश लगानी सम्मेलनमा १ खर्ब ५२ अर्ब १६ करोड बराबरको लगानी सम्झौता भएको छ ।
कोशी प्रदेशका मुख्यदमन्त्री हिक्मतकुमार कार्कीको उपस्थितिमा भएको समापन समारोहमा १ खर्ब ५२ अर्ब १६ करोड लागत अनुमान भएका ४६ वटा परियोजना सञ्चालनका लागि सम्झौता भएको हो ।
प्रदेश लगानी प्राधिकरणका अनुसार कृषि तर्फ आठ परियोजनामा ३ अर्ब, ऊर्जा तर्फ तीन परियोजनामा आठ अर्ब, ६२ करोड, उद्योग तर्फ १२ परियोजनाका लागि ६६ अर्ब ८७ करोड, पूर्वाधारका नौ परियोजना तर्फ ३८ अर्ब ४१ करोड, पर्यटनका १० परियोजनाका ३४ अर्ब १९ करोड, सूचना प्रविधिका दुई परियोजनामा ४७ करोड, फोहोर मैला व्यवस्थापनको ६० करोडको परियोजना सम्झौता भएको हो ।
निजी क्षेत्रका १९ वटा र सार्वजनिक निजी साझेदारीका २७ वटा परियोजना सम्झौता भएको हो । सम्मेलनमा ७१ वटा परियोजना सोकेसिङ गरिएको थियो ।ती परियोजनाको अनुमानित लागत एक खर्ब ७३ अर्ब ४९ करोडको थियो । समापन समारोहलाई सम्बोधन गर्दै कोशी प्रदेशका मुख्यमन्त्री कार्कीले लगानी सम्मेलन सफल भएको बताए ।
‘संस्थासँग पैसा नभए नै ऋण लिने प्रक्रिया अगाडि बढाइएको हो,’ प्राधिकरणका कार्यकारी निर्देशक शाक्यले भने, ‘अल्पकालीन ऋणको ब्याज महँगो हुन्छ, तै पनि लिनैपर्ने बाध्यता छ ।’
नेपाल विद्युत् प्राधिकरणले श्वेतपत्र जारी गरेको छ । प्राधिकरणका कार्यकारी निर्देशक हितेन्द्रदेव शाक्यले शुक्रबार श्वेतपत्र जारी गरेका हुन् ।
श्वेतपत्र जारी गर्दै प्रबन्ध निर्देशक शाक्यले प्राधिकरणको खातामा मौज्दा शून्य रहेकाले १० अर्ब रुपैयाँ बराबर अल्पकालीन ऋण लिने प्रक्रिया अगाडि बढाइएको बताए ।
अहिले हामीले ६ खर्बको सम्पत्ति देखाउँदै गर्दा र नाफा पनि देखाउँदै गर्दा प्राधिकरणसँग नगद मौज्दात एक रुपैयाँ पनि रहेन छ,’ शाक्यले भने, ‘त्यही भएर हामीले १० अर्ब रुपैयाँ बराबर अल्पकालीन ऋण लिने प्रक्रिया अगाडि बढाएका छौं । यदि हामीसँग नगद मौज्दात थियो भने अल्पकालीन ऋण लिने थिएनौं ।’
उनका अनुसार १० अर्ब अल्पकालीन ऋण लिनका लागि सरकारलाई पत्र पठाइसकिएको छ । ‘संस्थासँग पैसा नभए नै ऋण लिने प्रक्रिया अगाडि बढाइएको हो,’ उनले भने, ‘अल्पकालीन ऋणको ब्याज महँगो हुन्छ, तै पनि लिनैपर्ने बाध्यता छ ।’
श्वेतपत्र अनुसार प्राधिकरण ५ अर्ब २६ करोड रुपैयाँ सञ्चित नोक्सानीमा छ । आर्थिक वर्ष २०८०/८१ सम्म कुल सञ्चित नाफा करिब ४६ अर्ब ४७ करोड रहेको दाबी गरिए पनि चालु आव फागुन मसान्तसम्म नाफा ९ अर्ब ४८ करोड देखाइएको छ । प्राधिकरणको पुरानै वित्तीय विवरण अनुसार यो आयकर अघिको नाफा हो ।
यसबीच प्राधिकरणले कुनै वर्ष पनि आयकर तिरेको छैन । कम्पनीहरूले नाफाको २५ प्रतिशतका दरले आयकर तिर्नुपर्ने व्यवस्था छ । आयकर ऐनको प्रावधान अनुसार कर प्रयोजनका लागि १२ वर्षको नोक्सानी समायोजन र ‘ऐक्सिलेरेटेड डिप्रिसिएसन’ को दाबी सहितको नाफा नोक्सान गणना गर्दा हालसम्म कुल ५ अर्ब २६ करोड नोक्सानी रहेको श्वेतपत्रमा उल्लेख छ ।
त्यसैगरी प्राधिकरण २ खर्ब ४८ अर्ब १२ करोड दीर्घकालीन ऋणमा रहेको तथ्यांक पनि श्वेतपत्रमा उल्लेख छ । त्यसमध्ये नेपाल सरकारको आन्तरिक स्रोततर्फ ७७ अर्ब ८ करोड र नेपाल सरकारको जमानतमा वैदेशिक दातृ निकायतर्फ १ खर्ब ७१ अर्ब ४ करोड रहेको छ ।
प्राधिकरणको कुल दायित्व करिब ३ खर्ब ८५ अर्ब रहेको श्वेतपत्रमा उल्लेख छ । यसबाहेक २०८०/८१ सम्म प्राधिकरणको वित्तीय प्रतिबद्धता तथा सम्भावित दायित्व ६९ अर्ब ५७ करोड छ ।
सर्वोच्च अदालतको लेटरहेड दुरुपयोग अनधिकृत पत्र लेख्ने सर्वोच्च अदालतका शाखा अधिकृत महिमानसिंह विष्टलाई तीन वटा कसुरमा म्याद थप गर्ने तयारी गरिएको छ ।
रेशम चौधरीलाई पक्राउ गरेर डिल्लीबजार कारागार पठाउनुपर्ने पत्र लेख्ने अदालतको मुद्दा रिट दर्ता शाखाका विष्टविरुद्ध तीन वटा कसुरमा म्याद माग्ने तयारी प्रहरीले अघि बढाएको छ । सोही अनुसार जिल्ला प्रहरी परिसर काठमाडौंले तयारी अघि बढाएको छ ।
प्रहरी स्रोतका अनुसार उनीविरुद्ध मुलुकी फौजदारी अपराध संहिताको दफा ८४, दफा ८६ र दफा २७६ को कसुरमा म्याद माग्नुपर्ने भन्दै जिल्ला सरकारी वकिल कार्यालयमा कागजात पेश गर्ने तयारी गरिएको छ । त्यसपछि सरकारी वकिल कार्यालयले काठमाडौं जिल्ला अदालतसँग म्याद माग्ने छ ।
मुलुकी फौजदारी अपराध संहिताको दफा ८४ मा झुट्टा जानकारी दिन नहुने उल्लेख छ । कसैले कुनै राष्ट्रसेवकलाई निजले कानुन बमोजिम गर्नुपर्ने काम गर्नबाट रोक्न लगाउन वा गर्न नहुने काम गर्न लगाउने नियतले कसैलाई झुट्टा जानकारी दिन हुँदैन । यस्तो कसुर गरेमा एक वर्षसम्म कैद वा १० हजार रुपैयाँसम्म जरिवाना दुवै सजाय हुने व्यवस्था छ ।
Advertisement
Advertisement
Advertisement
Advertisement
Advertisement
-
अर्थ6 years agoसमाचारमार्फत् आफ्नो चरित्रहत्या गरिएको भन्दै कानेपोखरीका युवा व्यवसायीले गरे पत्रकार सम्मेलन
-
Banner3 years agoसाउनदेखि कुन तहका कर्मचारीको कति तलब ?
-
खेलकुद6 years agoरंगशालाको अवलोकन
-
मुख्य5 years agoशेयर बजारमा झिनो अंकको गिरावट
-
अर्थ5 years agoगोर्खा डिपाटमेन्ट स्टोर विराटचोकलाई ५० हजार जरिवाना
-
मुख्य6 years agoसुन्दरहरैंचामा चोरले बोरामा हालेर लादैं गरेको बच्चालाई आमाले खोस्न सफल
-
मुख्य5 years agoपुस १० गते खण्डग्रास सूर्यग्रहण लाग्ने भएकाले मोरङका संस्थागत विद्यालय बिदा
-
Banner5 years agoगोठगाउँमा पूर्वाञ्चल विश्वविद्यालय सर्ने, गोठगाउँमा आज साँझ दीप प्रज्वलन गरिने
You must be logged in to post a comment Login